Barcelona: Dzień Pierwszy



Czwartek, 17 lutego.

O 19:15 wylot z Balic. Samolot lekko spóźniony, ale niewiele. Ludzi pełno, siedzę koło jakichś obcokrajowców. Przede mną „polska młoda inteligencja”: rozmawiają tak, że cały samolot ich słyszy. Na dodatek co trzecie słowo, to „przecinek”. Cóż… takie czasy… na ulicy Polaka rozpoznasz z daleka: klnie, jak szewc. Przepraszam, że to piszę, ale naprawdę tak jest.

Co ja właściwie wiem o tej Barcelonie? W sumie, to niewiele: stolica Katalonii, zbuntowanej prowincji, która chce się oddzielić od Hiszpanii. „Uliczkę znam w Barcelonie, w uliczkę wyskoczy Boniek”… który to był rok? 1982? No i Sangrda Familia i Gaudi: znana z fotografii i z płyty Alan Parsons Project. Korzystam więc z czasu w samolocie i szybko zapoznaję się z przewodnikiem. Coś tam mi się zaczyna w głowie układać.

Na miejscu jesteśmy przed 23. Według Pana Googla dojazd do hostelu, gdzie zamierzam spędzić 3 najbliższe noce zajmie 50 minut używając komunikacji publicznej. Decyduję się na taksówkę i w 15 minut jestem na miejscu. Bez niespodzianek: docieram na miejsce, dostaję malutki pokój z łazienką i czem prędzej idę spać.

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Gannett Peak (2)

Obraz
19 sierpnia 2023 Po zmroku zaczyna naprawdę mocno wiać. Wiatr szarpie namiotem na wszystkie strony, więc trudno jest zasnąć. Zastanawiam się czy namiot nie pofrunie z wiatrem: ma już swoje lata, właściwie to dawno go wypadało wymienić na nowy. Zastanawiam się też poważnie, czy nie powinniśmy zawrócić. Po pierwszym dniu da się jeszcze jakoś wrócić bez większych strat. Potem będzie tylko gorzej. Na szczęście po kilku godzinach wiatr cichnie, namiot dalej stoi, a ja zasypiam na dobre. Ranek budzi nas takim widokiem, że wszystkie myśli o powrocie brzmią jak rojenia idioty. Gotujemy kawę, przyrządzamy "suchą karmę" i pakujemy graty. O 7:30 jesteśmy gotowi do drogi. Przed nami kolejne "10 mil, no, może trochę więcej"... Tym razem mamy 1.5 mili lekko pod górę, a potem 2 mile ostro na dół. A potem kolejne mile, praktycznie po płaskim terenie, wzdłuż rzeki, którą płynie zimna jak diabli woda, prosto z okolicznych lodowców.  Na dodatek musimy tą rzekę sforsować: okazuje się t
Czytaj więcej
Obraz
Byłbym bardzo niewdzięczny wobec Nieba i Ziemi, gdybym narzekał na moją robotę. Wprawdzie nie jestem “człowiekiem pracy” - och, dostało mi się kiedyś z tego powodu od pewnego dziewczęcia, co to mnie zjechało, że jakże można tak mówić! Wszak praca to dobro szlachetne i cenne... Ale mimo to nadal człowiekiem pracy nie jestem: pracuję, bo muszę. Jakbym nie musiał, to nie martwcie się: mam w głowie milion pomysłów na to, co zrobić ze sobą i  czym się zająć. Natomiast uczciwie muszę przyznać, że mam dobrą pracę: płacą mi przyzwoicie, robię w sumie ciekawe rzeczy, mam szanse się zawodowo rozwijać i uczyć nowych rzeczy. Poza tym mogę sobie właściwie pracować z prawie że dowolnego miejsca na ziemi (byleby był tam dostęp do Internetu).   W tym roku znowu udało mi się przez dwa miesiące popracować z Polski: po prostu zapytałem się mojego szefa czy miałby coś przeciwko (a jeszcze lepiej, jakby tak miał coś “za”) i bez większych problemów uzyskałem zgodę, by przez dwa miesiące pracować z
Czytaj więcej

Gannett Peak (1)

Obraz
17 sierpnia 2023 Zaczynamy wyprawę do Wyoming i Montany. Jest nas dwóch: Piotr i ja. Czyli "stała ekipa" na wyjazdzy w tamte strony. Jedziemy tam po raz trzeci. Więcej chętnych jakoś nie było, ale to już w sumie też tradycja.  Plan jest prosty: "ano zobaczymy" 👀A do zobaczenia są dwa najwyższe szczyty w Montanie i Wyoming o bardzo podobnie brzmiących nazwach: Gannett Peak ( 13,810 feet  / 4,210 m npm) i  Granite Peak ( 12,807 feet / 3,904 m npm). Uczciwie muszę przyznać, że była to jedna z najtrudniejszych wypraw górskich, w jakich miałem okazję uczestniczyć.   Mamy przygotowane obydwie trasy, ale umawiamy się, że zobaczymy na miejscu gdzie ruszyć w pierwszej kolejności. W górach - jak to w górach: okoliczności często się zmieniają. Generalnie mamy zamiar zacząć od Wyoming, ale jakby się okazało, że pogoda nie chce współpracować - to może będzie trzeba odwrócić kolejność. Na razie pogoda współpracuje: w Phoenix jest standardowy upał (czyli coś koło 40 stopni Celcju
Czytaj więcej